ประเภทของฟิลด์
DATETIME : เป็นฟิลด์ชนิดที่เหมาะสมกับการเก็บข้อมูลวันที่
และเวลา สมดังชื่อของมันนั่นแหละครับ โดยจะเก็บได้ตั้งแต่ 1 มกราคม ค.ศ. 1000 เวลา 00:00:00 ไปจนถึง 31 ธันวาคม ค.ศ. 9999 เวลา 23:59:59 ครับ โดยรูปแบบการแสดงผล เวลาที่ทำการสืบค้น (query) ออกมา จะเป็น YYYY-MM-DD HH:MM:SS ครับ
TIMESTAMP[(M)] : เอาไว้เก็บเวลาเช่นกันครับ
แต่จะเก็บในรูปแบบของ YYYYMMDDHHMMSS หรือ YYMMDDHHMMSS หรือ YYYYMMDD หรือ YYMMDD แล้วแต่ว่าเราจะระบุค่า M เป็น 14, 12, 8 หรือ 6 ตามลำดับ
โดยความเห็นส่วนตัวของผมแล้ว การเก็บค่า วันเดือนปี และเวลา
ในรูปแบบนี้มันเอาไปใช้งานสะดวกดีไม่หยอก (ผมชอบเก็บในรูปแบบ YYYYMMDDHHMMSS และ YYYYMMDD มากทีเดียว)... เราสามารถเก็บได้ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1000 ไปจนถึงแถวๆ
ปี ค.ศ. 2037 ครับ
TIME : อันนี้เอาไว้เก็บเวลาครับ
มีค่าได้ตั้งแต่ -838:59:59 ไปจนถึง 838:59:59 โดยจะแสดงผลออกมาในรูปแบบ HH:MM:SS
YEAR[(2/4)] : อันนี้ก็สมดังชื่อครับ
คือเอาไว้เก็บปี ในรูปแบบ YYYY หรือ YY แล้วแต่ว่าจะเลือก
2 หรือ 4 (หากไม่ระบุ จะถือว่าเป็น 4 หลัก) โดยหากเลือกเป็น 4 หลัก จะเก็บค่าได้ตั้งแต่ ค.ศ. 1901 ถึง 2155 แต่หากเป็น 2 หลัก จะเก็บตั้งแต่ ค.ศ. 1970 ถึง 2069 ครับ
ข้อสังเกต
มีข้อสังเกตเกี่ยวกับฟิลด์ชนิด
TIMESTAMP และ YEAR นิดหน่อยครับ
นั่นก็คือ
ค่าที่เก็บในฟิลด์ชนิด
TIMESTAMP นั้นจะมีความสามารถพอๆ กับ
การเก็บข้อมูลวันเดือนปี และเวลา ด้วยฟิลด์ชนิด VARCHAR แต่ต่างกันตรงที่ จะใช้เนื้อที่เก็บข้อมูลน้อยกว่า... ทว่า
ฟิลด์ประเภท TIMESTAMP นั้นจะมีข้อจำกัดในเรื่องของเวลาที่สามารถเก็บได้
คือจะต้องอยู่ในระหว่าง 1 มกราคม ค.ศ. 1000 ไปจนถึงแถวๆ ค.ศ. 2037 อย่างที่บอก แต่หากเก็บเป็น VARCHAR นั้นจะไม่ติดข้อจำกัดนี้
ฟิลด์ชนิด YEAR ก็เช่นกันครับ... ใช้เนื้อที่แค่ 1 ไบต์เท่านั้นในการเก็บข้อมูล
แต่ข้อจำกัดจะอยู่ที่ ปี ค.ศ. 1901 ถึง 2155 เท่านั้น (หรือ ค.ศ. 1970 ถึง 2069 ในกรณี 2 หลัก) แต่หากเก็บเป็น VARCHAR จะได้ตั้งแต่ 0000 ถึง 9999 เลย อันนี้เลยอยู่ที่ความจำเป็นมากกว่าครับ
(แต่ด้วยความที่ว่า ปัจจุบันฮาร์ดดิสก์ราคาถูกมากๆ ผมเลยไม่ติดใจอะไรที่จะใช้ VARCHAR แทน เพื่อความสบายใจ อิอิ
เพราะสมมติว่ากินเนื้อที่ต่างกัน 3 ไบต์ ต่อ 1 ระเบียน มีข้อมูล 4 ล้านระเบียน ก็เพิ่งต่างกัน 12 ล้านไบต์ หรือ 12
เมกะไบต์เท่านั้นเอง ซึ่งหากเทียบกับปริมาณข้อมูลทั้งหมดของข้อมูล 4 ล้านระเบียน
ผมว่ามันต้องมีอย่างน้อยเป็นกิกะไบต์
ดังนั้นความแตกต่างที่ไม่กี่เมกะไบต์จึงไม่มากมายอะไรครับ)
CHAR : เป็นข้อมูลประเภท string แบบที่ถูกจำกัดความกว้างเอาไว้คือ 255 ตัวอักษร ไม่สามารถปรับเปลี่ยนได้เหมือนกับ VARCHAR ครับ หากเราทำการสืบค้นโดยเรียงตามลำดับ
มันก็จะเรียงข้อมูลแบบ case-sensitive คือ
คำนึงถึงตัวอักษรเล็ก และใหญ่ เว้นเสียแต่เราจะกำหนดแอตทริบิวต์เป็น BINARY ที่จะทำให้การเรียงข้อมูลเป็นแบบ non case-sensitive ครับ คือ ตัวอักษรใหญ่ และเล็ก
มีค่าเท่ากัน
TINYBLOB : ฟิลด์ชนิด BLOB นั้นจะมีไว้เพื่อเก็บข้อมูลประเภทไบนารี
พูดง่ายๆ คือพวก ไฟล์ข้อมูลต่างๆ, ไฟล์รูปภาพ, ไฟล์มัลติมีเดีย เป็นต้น
คือไฟล์อะไรก็ตามที่อัพโหลดผ่านฟอร์มอัพโหลดไฟล์ในภาษา HTML ประมาณนั้น (จะกล่าวถึงภายหลังแน่นอน
ตอนที่จะลองประยุกต์พัฒนาเว็บแอปพลิเคชันสักตัว) โดย TINYBLOB นั้นจะมีเนื้อที่ให้เก็บข้อมูลได้ 256 ไบต์ ครับ
TINYTEXT : ในกรณีที่ข้อความยาวๆ
หรือต้องการที่จะค้นหาข้อความ โดยอาศัยฟีเจอร์ FULL TEXT SEARCH ของ MySQL (จะกล่าวถึงในตอนประยุกต์การพัฒนาเว็บบอร์ด)
เราอาจจะเลือกที่จะไม่เก็บข้อมูลลงในฟิลด์ประเภท VARCHAR ที่มีข้อจำกัดแค่ 256 ตัวอักษร
แต่เราจะเก็บลงฟิลด์ประเภท TEXT
แทน
(ต้องขออภัยที่ผมลืมอธิบายส่วนนี้ ตอนที่พูดถึง TEXT)... TINYTEXT นี้ จะให้เราเก็บข้อมูลได้ 256 ตัวอักษร ครับ ซึ่งมองเผินๆ
ก็ไม่ต่างกับเก็บลงฟิลด์ประเภท CHAR
หรือ VARCHAR(255) เลย แต่จริงๆ มันต่างกันตรงที่ มันทำ
FULL TEXT SEARCH ได้ไงครับ
BLOB : เหมือน TINYBLOB ครับ แต่สามารถเก็บข้อมูลได้ 64KB
MEDIUMBLOB : เหมือน TINYBLOB เช่นกัน แต่เก็บข้อมูลได้ 16MB ครับ
MEDIUMTEXT : เหมือน TEXT ครับ แต่เก็บข้อมูลได้ 16,777,215 ตัวอักษร ครับ
LONGBLOB : เหมือน TINYBLOB เช่นกัน แต่เก็บข้อมูลได้ 4GB ครับ
LONGTEXT : เหมือน TEXT ครับ แต่เก็บข้อมูลได้ 4,294,967,295 ตัวอักษร ครับ
ข้อสังเกต
ฟิลด์ประเภท BLOB นั้น
แม้จะมีประโยชน์ในเรื่องของการเก็บข้อมูลประเภท BINARY ให้อยู่กับตัวฐานข้อมูล ทำให้สะดวกเวลาสืบค้นก็ตาม
แต่มันก็ทำให้ฐานข้อมูลบวมเกินความจำเป็นด้วยครับ
ทำให้เกิดความไม่สะดวกในการสำรองฐานข้อมูลในกรณีที่ มีข้อมูลอัพโหลดไปเก็บมากๆ
โดยปกติแล้ว เราจะใช้วิธีการอัพโหลดไปเก็บไว้ในโฟลเดอร์
แล้วเก็บลิงก์ไปยังไฟล์เหล่านั้น เป็นฟิลด์ชนิด VARCHAR มากกว่า ครับ
SMALLINT : เป็นฟิลด์สำหรับเก็บข้อมูลชนิดตัวเลขที่มีขนาดใหญ่ขึ้นมาอีกหน่อยครับ
คือ 16 บิต จึงสามารถเก็บค่าได้ตั้งแต่ -32768 ถึง 32767 (ในกรณีแบบคิดเครื่องหมาย) หรือ 0 ถึง 65535 (ในกรณี UNSIGNED หรือไม่คิดเครื่องหมาย) แน่นอนครับ สามารถเลือก Attribute เป็น UNSIGNED และ UNSIGNED ZEROFILL ได้เช่นเดียวกับ
TINYINT
MEDIUMINT : เช่นเดียวกับ SMALLINT ครับ แต่จะมีขนาดใหญ่ขึ้นมาอีก ก็คือ 24 บิต ครับ นั่นก็หมายความว่าสามารถเก็บข้อมูลตัวเลขได้ตั้งแต่
-8388608 ไปจนถึง 8388607 (ในกรณีแบบคิดเครื่องหมาย) หรือ 0 ถึง 16777215 (ในกรณีที่เป็น UNSIGNED
หรือไม่คิดเครื่องหมาย)
แน่นอนครับ สามารถเลือก Attribute เป็น UNSIGNED และ UNSIGNED ZEROFILL ได้เช่นเดียวกับ
TINYINT
INT : เช่นเดียวกับ SMALLINT เช่นกัน แต่งานนี้จะเป็นขนาดปกติคือ 32 บิต หรือสามารถเก็บข้อมูลได้ตั้งแต่ -2147483648 ไปจนถึง 2147483647 ครับ (ในกรณีแบบคิดเครื่องหมาย)
หรือ 0 ถึง 4294967295 (ในกรณีที่เป็น UNSIGNED หรือไม่คิดเครื่องหมาย) แน่นอนครับ สามารถเลือก Attribute เป็น UNSIGNED และ UNSIGNED ZEROFILL ได้เช่นเดียวกับ
TINYINT
BIGINT : ในกรณีที่ต้องการเก็บค่าตัวเลขแบบเยอะเวอร์สุดๆ
ก็ใช้นี่เลยครับ เหอๆ เก็บข้อมูลแบบ 64 บิต
สามารถเก็บข้อมูลได้ตั้งแต่ -9223372036854775808 ไปจนถึง 9223372036854775807 เลยทีเดียว (แบบคิดเครื่องหมาย)
หรือ 0 ถึง 18446744073709551615 (ในกรณีที่เป็น UNSIGNED หรือไม่คิดเครื่องหมาย) แน่นอนครับ สามารถเลือก Attribute เป็น UNSIGNED และ UNSIGNED ZEROFILL ได้เช่นเดียวกับ
TINYINT... แต่ผมไม่เคยเจอใครเขาต้องใช้ถึงขนาดนี้ซะทีนะครับ
FLOAT[(M,D)] : ที่กล่าวถึงไปทั้งหมด
ในตระกูล INT นั้นจะเป็นเลขจำนวนเต็มครับ
หากเราบันทึกข้อมูลที่มีเศษทศนิยม มันจะถูกปัดทันที
ดังนั้นหากเราต้องการจะเก็บค่าที่เป็นเลขทศนิยม เราต้องเลือกชนิดขอฟิลด์เป็น FLOAT ครับ อันนี้จะเก็บข้อมูลแบบ 32 บิต คือมีค่าตั้งแต่ -3.402823466E+38 ไปจนถึง -1.175494351E-38, 0 และ 1.175494351E-38 ถึง 3.402823466E+38...
DOUBLE[(M,D)] : ในกรณีที่ต้องการเก็บเลขทศนิยมในระดับที่ละเอียดแบบสุดๆ
ไปเลย ก็ต้องเลือกชนิดนี้ครับ เพราะจะเก็บข้อมูลแบบ 64 บิต
สามารถเก็บได้ตั้งแต่ -1.7976931348623157E+308 ถึง -2.2250738585072014E-308, 0 และ 2.2250738585072014E-308 ถึง 1.7976931348623157E+308 (แต่ก็อีกนั่นแหละ
ผมไม่เคยเจอใครต้องเก็บอะไรละเอียดขนาดนี้อ่ะนะ)
DECIMAL[(M,D)] : อันนี้ต้องสารภาพตามตรงว่าอ่านจากข้อมูลที่หามาได้
แล้วก็งงครับ คือเขาบอกว่า เป็นข้อมูลชนิดตัวเลขแบบ unpacked คือ
อนุญาตให้สามารถเก็บข้อมูลตัวอักษรเข้าไปได้ด้วย แต่จากการที่ผมลองใช้งานดู
มันก็ไม่แตกต่างอะไรไปจาก ฟิลด์ชนิด DOUBLE เลย สามารถเก็บข้อมูลได้เท่ากัน และมีการใช้งานที่เหมือนกัน...
ผมลองกรอกข้อมูลแบบเป็นตัวเลขปนตัวอักษรไป มันก็ไม่นับตัวอักษร และตัวเลขใดๆ
ที่อยู่ตามหลังตัวอักษรครับ
มีข้อสังเกตนิดนึง
เกี่ยวกับข้อมูลชนิด FLOAT, DOUBLE และ DECIMAL ก็คือ เวลากำหนดความยาวของข้อมูลในฟิลด์
เราจะกำหนดในรูปแบบ (M,D) ซึ่งหมายความว่า เราต้องระบุด้วยว่า
จะให้มีตัวเลขส่วนที่เป็นจำนวนเต็มกี่หลัก และมีเลขทศนิยมกี่หลักครับ... เช่น
ถ้าเรากำหนดว่า FLOAT(5,2) จะหมายความว่า
เราจะเก็บข้อมูลเป็นตัวเลขจำนวนเต็ม 5 หลัก
และทศนิยม 2 หลัก... ดังนั้นหากเราใส่ข้อมูล 12345.6789 เข้าไป
สิ่งที่จะเข้าไปอยู่ในข้อมูลจริงๆ ก็คือ 12345.68 ครับ (ปัดเศษให้มีจำนวนหลักตามที่เรากำหนด)
VARCHAR : เอาไว้เก็บข้อมูลประเภทตัวอักษรครับ
ทุกครั้งที่เลือกชนิดของฟิลด์เป็นประเภทนี้
จะต้องมีการกำหนดความยาวของข้อมูลลงไปด้วย ซึ่งสามารถกำหนดได้ตั้งแต่ 1 - 255 ครับ... ฟิลด์ชนิดนี้
เหมาะสำหรับการเก็บข้อมูลสั้นๆ เช่น ชื่อ นามสกุล หรือหัวข้อต่างๆ เป็นต้น...
ในส่วนฟิลด์ประเภทนี้ จะสามารถเลือก "แอตทริบิวต์" เป็น BINARY ได้ครับ... ปกติแล้วการจัดเรียงข้อมูลเวลาสืบค้น
(query) สำหรับ VARCHAR จะเป็นแบบ case-sensitive (ตัวอักษรใหญ่ และเล็กมีความหมายแตกต่างกัน)
แต่หากระบุ "แอตทริบิวต์" เป็น BINARY ปุ๊บ การสืบค้นจะไม่คำนึงตัวอักษรว่าจะเป็นตัวใหญ่ หรือตัวเล็กละครับ
TINYINT : ข้อมูลประเภทตัวเลขครับ
แต่มีขนาดสูงสุดได้แค่ 8 บิต...
ข้อมูลประเภทนี้เราสามารถกำหนดเพิ่มเติมในส่วนของ "แอตทริบิวต์"
ได้ว่าจะเลือกเป็น UNSIGNED หรือ UNSIGNED ZEROFILL โดยจะมีความแตกต่างดังนี้
UNSIGNED : จะหมายถึงเก็บค่าตัวเลขแบบไม่มีเครื่องหมาย
หรือพูดง่ายๆ คือ ไม่เก็บค่าลบเด็ดขาดนั่นเอง...
แบบนี้จะทำให้สามารถเก็บค่าได้ตั้งแต่ 0 - 255 ครับ
UNSIGNED ZEROFILL : เหมือนข้างต้นครับ
แต่ว่าหากข้อมูลที่กรอกเข้ามาไม่ครบตามจำนวนหลักที่เรากำหนด ตัว MySQL จะทำการเติม 0
ให้ครบหลักเองครับ... เช่นเรากำหนดให้ใส่ได้ 3 หลัก
แล้วเราเก็บข้อมูล 25 เข้าไป เวลาเราสืบค้นดู
เราจะได้ค่าออกมาเป็น 025 ครับ
หากเราไม่เลือก
"แอตทริบิวต์" สิ่งที่เราจะได้ก็คือ SIGNED ครับ นั่นก็คือต้องเสียบิตนึงไปเก็บเครื่องหมาย บวก/ลบ
ทำให้สามารถเก็บข้อมูลได้อยู่ในช่วง -128 ถึง 127 เท่านั้น
TEXT : เอาไว้เก็บข้อมูลประเภทตัวอักษร
แต่สามารถเก็บได้มากขึ้นครับ โดยสูงสุดคือ 65,535 ตัวอักษร หรือ 64KB
นั่นเอง...
เหมาะสำหรับเก็บข้อมูลพวกเนื้อหาต่างๆ ที่ยาวๆ ครับ...
DATE : เอาไว้เก็บข้อมูลประเภทวันที่
โดยเก็บได้จาก 1 มกราคม ค.ศ. 1000 ถึง 31 ธันวาคม ค.ศ. 9999 โดยจะแสดงผลในรูปแบบ YYYY-MM-DD
ครับ
